Nor da Bernard Aucouturier? Zer ematen digu Ikasbiden Aucouturier bizipen-psikomotrizitatea Haur Hezkuntzako gure ikasleekin lantzeak? Zergatik daramagu hainbeste urte proposamen metodologiko hau lantzen
Nabarmendu nahi dugu haurrak duen garrantzia, autonomiaz eta askatasunez, mugimenduarekin adierazteko, sentitzeko eta zoriontsu izateko.
Aucouturier psikomotrizitateak ez du zerikusirik Gorputz Hezkuntzarekin; ez du zerikusirik jolas librearekin; ez du zerikusirik zuzendutako motrizitatearekin.
Psikomotrizitatea gure ikasleekiko begiradaren aldaketa bat da. Begirada arretatsua da, harkorra; funtsezko begirada bere garapen emozional eta kognitiborako.
Haur Hezkuntzan argi daukagu Aucouturier praktika gure ikasleen garapenerako duen garrantzia, ikasleen zailtasunak, beldurrak, nahiak, plazerra eta emozioak hartuz eta mantenduz, erabilgarritasunetik eta akonpainamendutik abiatuta.
Gure ikasleen nortasuna, etorkizuneko pentsatzeko eta jarduteko modua garatzeko oinarrizko aldia dela kontuan izanik, ezinbestekoa da esparru metodologiko eta pedagogiko egoki bat sortzea, mugimenduak pentsamendua garatu ahal izan dezan.
Funtsean, Bernard Aucouturierrek uste du gorputzak eta buruak elkarrekin lan egiten dutela pentsamendua, sormena eta emozioa sustatzeko.
Psikomotrizitate-saioetan, haur bakoitzak bere erritmoan nahi duena egiteko askatasuna du, salto egiteko, korrika egiteko, etzateko, igotzeko, zintzilikatzeko, eraikitzeko, suntsitzeko, etab.
Gure aretoan beharrezkoak diren material guztiak daude, baita ikasleak zaintzeko segurtasun-neurri batzuk ere. Arau bakarra dago, errespetua. Horrela, haur bakoitza den bezala agertzen da, bere egoera emozionalaren arabera harremanak izateko eta jarduteko modua aukeratzen duen espazio batean.
Psikomotrizista gisa, haurraren une ebolutiboa entzutea, laguntzea, behatzea eta haren beharrak eta garapena errespetatzea gure eskuetan daude, BEGIRADAREN ALDAKETA horri esker.
